طناب سرخ
دلم اسمانی می خواهد
ابی
پاک
مقدس
ارام
دلم پرواز می خواهد
با بال و پر نه
یک تکه طناب سرخ هم کافیست….
+ نوشته شده در دوشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۹ ساعت 0:32 توسط افسرده
|
آمیــــن!
خدایا حسش نیست . . . .
خـودت جــریـانـو مــی دونــی دیـگه؟
آمیــــن . . . . !
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۸ ساعت 15:39 توسط افسرده
|
مدارا کن
مرده شور !!!
ناخن هایت را کوتاه کن !
بدنم زخمیست ...
او که رحم نکرد ..
تو مدارا کن !!!
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۸ ساعت 14:7 توسط افسرده
|
فاتحه لازم نیست
صورتم...
سنگ قبریست!!!
رنگ و رویی دارد اما...
زیر آن سنگ ملیح
دفن شده
نفرت بی حدی
که من از دنیا دارم
فاتحه لازم نیست
سنگ به این صورت نزنید
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۸ ساعت 0:35 توسط افسرده
|
کابوس
خداوندا
تاکنون ندیده ام
احتضار لحظه ها برای ایستادن و مردن.
این چه کابوسی ست؟
چرا ثانیه ها نای رفتن ندارند؟
+ نوشته شده در جمعه ۱۳۹۲/۰۷/۲۶ ساعت 21:52 توسط افسرده
|
سقف آسمان
گاهی آنقدر دلم از زندگی سیر می شود
که دلم میخواهد تا سقف آسمان پرواز کنم
مثل ماهی حوضمان که چند روزی است
که روی آب است ......
+ نوشته شده در جمعه ۱۳۹۲/۰۷/۲۶ ساعت 12:41 توسط افسرده
|
فرشته مردن من
این غصه های لعنتی
ازخنده دورم میکنند
این نفس های بی هدف
زنده به گورم میکنند
چه لحظه های خوبیه
ثانیه های اخره
فرشته مردن من
من و از اینجا میبره
چه اعتراف تلخیه
تارسیدن ته خط
وقت خلاصی از هوس
وای دنیا بیزارم ازت
+ نوشته شده در جمعه ۱۳۹۲/۰۷/۲۶ ساعت 12:2 توسط افسرده
|
بعد از مرگم
بعد از مرگم مرا در دورترین غروب خاطراتت هم نخواهی دید
بعد از مرگم نامم را در ذهنت تداعی نخواهی کرد
بعد از مرگم چشمانم را روی کاغذ نخواهی کشید
چشمانی که همواره به خاطر غم هابارانی بود
بعد از مرگم گرمای دستانم را حس نخواهی کرد
بعد از مرگم صدایم را نخواهی شنید
صدایی که همیشه از غم پر بود
+ نوشته شده در چهارشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۴ ساعت 17:42 توسط افسرده
|
هوای مرگ
این روزها به انتها رسیده ام !
تلخ تر از تلخ !
زود می رنجم !
انگار گم شده ام !!!
حتی گاهی می ترسم!
چه اعتراف بدی !
شاید لحظه کوچ من نزدیک شده !!!
دلم هوای غربت دارد...
هوای مرگ ....!!!
چه زیباست لحظه وصال ....
تلخ تر از تلخ !
زود می رنجم !
انگار گم شده ام !!!
حتی گاهی می ترسم!
چه اعتراف بدی !
شاید لحظه کوچ من نزدیک شده !!!
دلم هوای غربت دارد...
هوای مرگ ....!!!
چه زیباست لحظه وصال ....
+ نوشته شده در چهارشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۴ ساعت 17:36 توسط افسرده
|
بـــــرو بمــــیر
دیـــــروز بـــا یکـــی دعــــوام شـــد ،
بهـــــم گفــت : بـــــرو بمــــیر !
بـــرگشتـــم بغلـــش کـــردم ؛
تــــا حــالا هیچـــکس دعـــای بـــه ایـــن خـــوبی بـــرام نکـــرده بـــود
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۳ ساعت 15:4 توسط افسرده
|
مرده شور
امروز یک مرده شور را دیدم
آنچنان زیبا می شست که لکه هایی هم باقی نمیماند
اما نمیدوانم چرا پدرم از او خوشش نمی اید
و گریه میکند
و مادرم هم نفرینش
او که مرد خوبی است من دوستش دارم
اما کاش ناخن هایش را میگرفت
تمام بدنم را زخمی کرد
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۳ ساعت 14:49 توسط افسرده
|
وجود نداشته ام
آخر فراموش ميشوم ...
از يادها ،
از خاطرات ،
از عشقها ،
از روزها ، از شبها ...
ديگر كسي حتي ،
سراغي از من نخواهد گرفت ...
انگار اصلاً وجود نداشته ام
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۱ ساعت 21:8 توسط افسرده
|
آرزوی مرگ
معتاد شده ام
به مخدری
به نام قبر ...
ترک که هرگز !
آرزویم مرگ است ...
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۱ ساعت 21:0 توسط افسرده
|
بیـــــــــــــــــــدار نشوم
این روزهـــــــــــــــــا
خـــــــــــــــــوابم نمی آید
فقط میــــــــــــــــــــــخوابم
که بیـــــــــــــــــــدار نشوم...!
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۱ ساعت 20:37 توسط افسرده
|
بـمیــــــــــرم
این شـــــــــــب ها
چقدر دلـــــــم می خواهد کســی آرام بــهم بگویـد:
" بـمیــــــــــری انشاالله "
و من فـریــــاد بـــزنم:
" آمـــــــــــیـن "
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۱ ساعت 20:33 توسط افسرده
|
از مرگ
از مرگ میترسم
فقط به خاطر
گریه های مادرم
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۱ ساعت 20:11 توسط افسرده
|
جـوان نـاکـام
پس از مرگم
روی قـبـرم ننـوســیــد جـوان نـاکـام
مـن خـیلی از سـیگارم کام گرفـتـم
نامردیست ...
بـد نامـش نکنیـد سیگـارم را
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۱ ساعت 20:8 توسط افسرده
|
جای خالی ام
روزی می رسَـد کـِﮧ دَر خیال خُـود
جای خالی ام را حِس کـُـنی
دَر دِلَت با بغض بگـُویی :
" ڪاش اینجآ بود "
اما مَـن دیگـَـر
من دیگر در این دنیا نیستم . . . . ؟
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۱ ساعت 19:54 توسط افسرده
|
سنگ قبر
بر روی سنگ قبرم ننویسید تنها بود
بنویسید : بهترین دوستش تنهایی بود .
+ نوشته شده در شنبه ۱۳۹۲/۰۷/۲۰ ساعت 21:10 توسط افسرده
|
ما هم عزیز میشیم
به گیله مرد میگم :
دوره زمونه ی بدی شده ،
تا زنده ای هیشکی قدر تو رو نمی دونه ...
آدم باید بمیره تا عزیز بشه ...
با لبخند میگه :
غصه نخور ،
یک روز ما هم عزیز میشیم ...
+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۱۸ ساعت 23:43 توسط افسرده
|
تاریخ برگشت
همه ما با بلیط برگشت به این دنیا آمده ایم ...
تاریخ برگشت بر روی بلیط قطار زندگیمان نوشته شده است...!
اما...
قادر به خواندن آن نیستیم...!!!
+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۱۸ ساعت 19:43 توسط افسرده
|
تشییـــع جنــــازه
تشییـــع جنــــازه بزرگترین درس زندگی را بـه مـن آموخت...
آموختم زندگی پـر از فـراز و نشیب است!
مثل همیـن میت...!
که حالا روی سر مـــا جــا دارد
و دقایقی بعد زیـــر پــا...!!!
+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۱۸ ساعت 19:42 توسط افسرده
|
شعر مرگ
من شعر مرگ را برای لبانم خواستم
و همه آنها آهنگ بد نوای زندگی را نعره میزدند
کویر لبهایم
سکوت اشکهایم
زندان سینه‌ام
پاهای لرزانم
من یک انسانم
مثل همه آنها٬
+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۱۸ ساعت 19:36 توسط افسرده
|
سیاه نپوش
اومدم خداحافظی دیگه دارم میرم سفر
دوست نداشتم بمونی از حال و روزم بی خبر
اومدم بهت بگم که چشم به راه من نمون
دیگه آخرین دفعه ست پا میزارم تو خونه تون
واسه من گریه نکن سیاه نپوش پشت سرم
شاید اینجوری بتونم تو رو از یاد ببرم
واسه بدرقه م نیا چیزی نگو حرفی نزن
میدونم سخته برات دیدن من توی کفن
اینجوری نگام نکن ازت خجالت میکشم
دوست نداشتم که یه خط روی رفاقت بکشم
بگو بخشیدی منو که باید از پیشت برم
چه ببخشی چه نبخشی آخرش مسافرم
من دارم میرم نگران من نباش
آخ نفسم بند اومده خونه سنگینه هواش
اینو یادت بمونه رفتنی ها باید برن
حالا نوبت منه فرشته ها منتظرن...
+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۳۹۲/۰۷/۱۸ ساعت 19:34 توسط افسرده
|